زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

مونس خادم





مونس خادم، خواجه‌ای از خدمتکاران معتضدبالله، از سیاست‌مداران زیرک و امیر و فرمانده خلفای عباسی بود. وی در زمان مقتدربالله عباسی شورش کرد و مقتدر را کشت و در نهایت در زمان قاهربالله عباسی کشته شد.


۱ - معفرفی اجمالی



مونس خادم کسی است که از گماشتگی تا مرتبه پادشاهان رسید و خواجه‌ای از خدمتکاران معتضدبالله، خلیفه عباسی بود. او سفیدپوست، سوار کاری شجاع و از سیاست‌مداران زیرک بود. رئیس شرطه بغداد شد، سپس سایه نفوذ خود را بر خلیفه گسترد و او را مطیع خود ساخت و به ظافر (قاضی عسکر) و امیرالامراء؛ یعنی فرمانده کل، ملقب شد و خلافت و خلیفه را یکسره در چنگ داشت. شصت سال فرمانده و امیر بود. به کارزار با عبیدیان فاطمی خوانده شد. سرانجام برخلیفه مقتدر شورید و با او جنگید. در این جنگ، خلیفه کشته شد و برادرش القاهر به‌جای او نشست.
در سال ۳۲۱ق مونس همراه علی بن بلیقِ حاجب و ابوعلی بن مقله وزیر برای برکناری قاهر و روی کار آوردن احمد بن مکتفی‌بالله هم‌دست شدند. مونس و ابن بلیق دستگیر و به دستور خلیفه کشته شدند، ولی ابن مقله توانست بگریزد. مونس در زمانی که کشته شد، هشتاد سال داشت.

۲ - پانویس


 
۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۲۴۸-۲۶۱.    
۲. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۲۳۸.    
۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۳، ص۶۳.    
۴. مقدسی، محمّد بن عبدالملک، تکملة تاریخ الطبری، ص۷۷-۷۹.    
۵. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۱۲.    
۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۵.    


۳ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۰۹.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.